“Ik sta altijd voor anderen klaar, maar nu bewaak ik ook mijn eigen grenzen beter en omarm ik mijn zachte kant"
"Ik vond mijn zachte kant terug"
Edith (47) werkt in een woonwerkgemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking. Naast haar uitdagende baan zorgt ze voor twee dochters én een hond.
Mijn hoofd liep vaak over en ik vergat mezelf regelmatig.
Het drukke leven vraagt soms veel van me. Dat ontken ik niet. Mijn hoofd loopt vaak over en ik vergeet mezelf regelmatig. Toen het Slow Living Weekend op mijn pad kwam, voelde ik direct: dit is wat ik nodig heb. Het lot was me gunstig gezind want op het laatste moment kwam er een plekje vrij. Anders dan de meditatieweekenden die ik gewend was, maar juist dat trok me aan.
Tijdens het eten in stilte kon ik mezelf wel op m’n kop geven… Maar toen stelde Karlijn één vraag die alles veranderde.
De eerste dag van het weekend was een worsteling. Ik zat nog in mijn hoofd, vooral tijdens het eten in stilte wanneer er weinig afleiding was. Dan ging ik malen over werk en kon ik mezelf wel op m’n kop geven. Maar gaandeweg het weekend veranderde er iets door één simpele vraag die Karlijn steeds stelde: “Als je goed voor jezelf zorgt, wat zou je dan doen?”
Een nieuwe kant die ik bij mezelf ontdekte.
Deze vraag was een schot in de roos. Pats! Die zin gebruik ik nu bijna dagelijks, want ik ben zo geneigd om goed voor anderen te zorgen en mezelf soms te vergeten. Ik wil het voor iedereen goed doen. De zachte achtergrondmuziek, de uitnodigende sfeer en de vrijheid om van het programma af te wijken brachten me in contact met mijn zachtheid. Een nieuwe kant die ik bij mezelf ontdekte.
Ik merk dat ik zachter ben naar mezelf, maar ook beter mijn grenzen aangeef naar anderen.
Het weekend bracht meer mildheid naar boven. Waar ik mezelf in het begin nog op mijn kop gaf, leerde ik zachter met mezelf om te gaan. Die mildheid naar mezelf heeft in mijn dagelijks leven een verrassende wending genomen: ik merk dat ik zachter ben naar mezelf, maar soms wat harder naar anderen. Ik geef mijn grenzen beter aan en op mijn werk ben ik een lastig gesprek aangegaan dat ik eerder vermeed.
De impact van het weekend blijft voelbaar.
De impact van het weekend blijft voelbaar. Thuis heb ik een eigen ‘chill hoekje’ gecreëerd waar ik regelmatig de rust opzoek, met de playlist van Slow Living op de achtergrond. Het zijn momenten waarop ik bij mezelf kan inchecken, even helemaal kan zijn, zonder met iemand rekening te hoeven houden.
Het weekend heeft me ook gesterkt in het volgen van mijn hart. Aan het begin stelde ik mezelf de vraag: waar word ik blij van? Nu weet ik het: van zingen.
Ben jij ook toe aan rust, zachtheid en ruimte voor jezelf?
Wil je op hoogte blijven van alle komende Slow Living weekenden?
Laat dan hieronder je gegevens achter:
“Ik sta altijd voor anderen klaar, maar nu bewaak ik ook mijn eigen grenzen beter en omarm ik mijn zachte kant"
Edith (47), zorgmedewerker & moeder van twee:
"Ik vond mijn zachte kant terug"
Edith werkt in een woonwerkgemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking. Naast haar uitdagende baan zorgt ze voor twee dochters én een hond.
Mijn hoofd liep vaak over en ik vergat mezelf regelmatig.
Het drukke leven vraagt soms veel van me. Dat ontken ik niet. Mijn hoofd loopt vaak over en ik vergeet mezelf regelmatig. Toen het Slow Living Weekend op mijn pad kwam, voelde ik direct: dit is wat ik nodig heb. Het lot was me gunstig gezind want op het laatste moment kwam er een plekje vrij. Anders dan de meditatieweekenden die ik gewend was, maar juist dat trok me aan.
Tijdens het eten in stilte kon ik mezelf wel op m’n kop geven… Maar toen stelde Karlijn één vraag die alles veranderde.
De eerste dag van het weekend was een worsteling. Ik zat nog in mijn hoofd, vooral tijdens het eten in stilte wanneer er weinig afleiding was. Dan ging ik malen over werk en kon ik mezelf wel op m’n kop geven. Maar gaandeweg het weekend veranderde er iets door één simpele vraag die Karlijn steeds stelde: “Als je goed voor jezelf zorgt, wat zou je dan doen?”
Een nieuwe kant die ik bij mezelf ontdekte.
Deze vraag was een schot in de roos. Pats! Die zin gebruik ik nu bijna dagelijks, want ik ben zo geneigd om goed voor anderen te zorgen en mezelf soms te vergeten. Ik wil het voor iedereen goed doen. De zachte achtergrondmuziek, de uitnodigende sfeer en de vrijheid om van het programma af te wijken brachten me in contact met mijn zachtheid. Een nieuwe kant die ik bij mezelf ontdekte.
Ik merk dat ik zachter ben naar mezelf, maar ook beter mijn grenzen aangeef naar anderen.
Het weekend bracht meer mildheid naar boven. Waar ik mezelf in het begin nog op mijn kop gaf, leerde ik zachter met mezelf om te gaan. Die mildheid naar mezelf heeft in mijn dagelijks leven een verrassende wending genomen: ik merk dat ik zachter ben naar mezelf, maar soms wat harder naar anderen. Ik geef mijn grenzen beter aan en op mijn werk ben ik een lastig gesprek aangegaan dat ik eerder vermeed.
De impact van het weekend blijft voelbaar.
De impact van het weekend blijft voelbaar. Thuis heb ik een eigen ‘chill hoekje’ gecreëerd waar ik regelmatig de rust opzoek, met de playlist van Slow Living op de achtergrond. Het zijn momenten waarop ik bij mezelf kan inchecken, even helemaal kan zijn, zonder met iemand rekening te hoeven houden.
Het weekend heeft me ook gesterkt in het volgen van mijn hart. Aan het begin stelde ik mezelf de vraag: waar word ik blij van? Nu weet ik het: van zingen.