Het rustige, stille midden blijven in de storm. Omgaan met het weer. Met elk weerbericht.
Zon, wind, regen, sneeuw, mist, bewolking, blauwe lucht. En je daar niet van de wijs door te laten brengen.
Vertaalt naar onszelf: elk soort weerbericht staat voor al onze gevoelens, gedachten, alles wat er om ons heen gebeurt.
Onverwachte kleine of grote tegenslagen,(Vanmorgen ging de blender kapot waarna ALLES maar dan ook echt ALLES onder de roze smurrie zat. Bosbessen met banaan smurrie. Rook wel erg lekker. Tussen de verwarming, op de plinten, stoel, tafel, grond, m’n voeten, etc.).
Dingen die er tegen je gezegd worden, lichamelijke pijn, momenten waarop je getriggerd wordt, je in je pijnlijke emotie schiet. Alles wat er op een dag kan gebeuren. Zomaar. Elk soort innerlijk weerbericht.
Om daar in mee te bewegen, maar je niet te laten overspoelen. Simpelweg aanwezig zijn, liefdevol naar jezelf. Dat is soms echt knap lastig. En dat vergt oefening. Soms even de tijd nemen om daar bewust mee te oefenen. Ook als het goed gaat, dan kun je daar ‘t gemakkelijkst mee oefenen. Voor de momenten dat ‘t weer ff zwaarder weer wordt.
Dat is wat Slow Living is, wat mindfulness en zelfcompassie is, wat we samen oefenen. Het is fijner om dit samen te doen, want we hoeven ‘t niet allemaal alleen te doen.
Waar kun je nu al mee oefenen?